Bollman & Bollman
Besjoch hjir de útstjoering fan Hea, K-rûte en Sneons.
Besjoch hjir de trailer fan Bollman & Bollman
Fan Marga Claus ferskynden earder de dokumintêre romans Oxzana, De heit fan Serafyn en Lytse do. Mei Bollman & Bollman weaget se har foar it earst op it paad fan de fiksje. Yn dizze roman fertelt de skriuwster op yntime wize it oangripende ferhaal fan in man mei in grut geheim.
As Yasper Bollman yn de syktewet bedarret en alle tiid hat om nei te tinken, spylje âlde
fragen op dêr’t er mar gjin antwurd op krijt. Wêrom hat er dy frjemde oanstriid, wêr komt it wei? As er kollega Alide syn geheim tabetrout, is dat de earste stap op in nije wei. Mar oft dat in wei fan befrijing wurdt…
‘Ik fiel eangst by jo. In soad eangst. Kin dat klopje?’
Hy fielt himsels ferstiivjen. Hjir komt er net foar. Gjin praat oer de binnenkant.
‘Bin ik my net fan bewust.’ […]
‘Mar it sit der wol. Ik fiel it. Wêr binne jo bang foar?’
Hy hat it net yn ’e holle en praat oer syn problemen, oer syn geheim.
Mei Bollman & Bollman stelt Marga Claus as earste it beladen ûnderwerp ‘crossdressing’ of travesty yn de Fryske literatuer oan ‘e oarder.
De Fryske parse oer Bollman & Bollman:
‘Claus lit it ûnderwerp travesty goed ta syn rjocht komme. It wurdt dúdlik dat it net in hobby is, mar in driuwend ferlet. Dy oandrang, it spjalte wêzen, de noed, de swierrichheden yn it deistich libben, alles krijt omtinken en dat jildt ek foar de reaksje fan de bûtenwrâld. (…) Marga Claus hat it harsels net maklik makke mei dit fraachstik oer wêrom’t in man frouljusklean oandocht en wêrom’t de wrâld dat net aksepteart. Beide fragen komt se net út. (…) Antwurden hoecht ek net yn literatuer, oan it tinken sette wol, en dat docht dizze roman yn alle gefallen al.’ – Jetske Bilker, Ljouwerter Krante
Maarten ‘t Hart oer Bollman & Bollman:
‘Bollman & Bollman munt uit in een goede, sterk empathische behandeling van het thema travestie. Marga Claus heeft zich knap ingeleefd in hoe het is om te moeten leven met de onweerstaanbare drang je, terwijl je een heterosexuele man bent, te willen transformeren tot en te manifesteren als vrouw. Dat het zelfs in onze ‘permissive society’ als verschijnsel nog allerminst geaccepteerd wordt, blijkt vooral uit het navrante slot. Mij staat, als ik het thema ooit aandurf, een wat luchtiger, onbekommerder, humoristischer benadering van wat ik dan maar ‘vestimentaire ondernemingszin’ noem voor ogen, maar daar is men nu nog niet aan toe. Op weg daarheen is het boek van Marga Claus een fraaie Friese mijlpaal.’