Doe’t ik sels mei myn debútroman dwaande wie, hie ik in geweldige begelieder mei ûnderfining: dichter/skriuwer en literêre tûzenpoat Eppie Dam. No en dan levere ik myn haadstikken by him yn,
ik krige se werom mei pittich mar kundich kommentaar. Al dwaande leart men skriuwen, alteast sa ha ik it leard.
It is in kwestje fan trochsetten en de tosken op elkoar. Selden is in tekst yn ien kear goed. Skriuwe betsjut: werskriuwe, en skrappe. Oan kompliminten hast net sa’n soad yn in learfaze, wol oan skerpe ynsichten en fragen. Dêrnei is der wer in soad wurk te dwaan.
Foar wa’t dat oan kin, en der tiid ynstekke wol… ik fyn it prachtich wurk om mei te tinken. Lit wat fan jo hearre!
Referinsje:
Gemeentesekretaris / algemien direkteur gemeente Littenseradiel, Jan Folkerts:
Voor mijn boek was het beter geweest als ik Marga Claus eerder had leren kennen. Haar commentaar op mijn tekst was grondig en scherp, maar steeds met een positieve ondertoon. Wie slecht tegen kritiek kan moet met een grote boog om Marga heen lopen, maar wie als schrijver wil groeien heeft aan haar een gedreven lezer en een uitstekend begeleider van manuscripten.
28 april 2012