Lytse do

Wanneer haar dochter ongepland in verwachting raakt, houdt Kike een dagboek bij. Aandachtig observeert ze de innerlijke en uiterlijke groei van een jonge vrouw die haar opvolgt in het doorgeven van nieuw leven. Tegelijkertijd legt ze vast wat deze onverwachte nieuwe dimensie bij haar als moeder losmaakt.

Donderdag 1 januari 2004:
Het universum lijkt zich te bewegen rondom het wel of niet liefhebben, rondom leven en dood.

Maandag 2 februari:
Als het zo is dat je bent, kleine jij, dan ga ik over je schrijven. Over jou en mezelf, over jonge en oude Gitte. Over de band tussen moeders en dochters, kleinkinderen en oma’s. Niet om je voor te doen hoe het leven in elkaar zit, dat zul je zelf moeten uitzoeken. Maar omdat elke dag in de aanloop naar jouw bestaan er een moet zijn. Een dag die niet is vastgelegd, is er minder voluit geweest. En: wie weet brengen mijn schrijfsels over dromen en vermoedens ons in de toekomst in gesprek. Morgen om kwart over negen! Morgen weten we meer. Ik denk dat ik het nu al weet.

Jelle v.d. Meulen in zijn aanschafinformatie voor de bibliotheken:
Het boek laat zien hoe drie generaties vrouwen in Kikes familie (ook beppe Gitte speelt een rol) omgaan met belangrijke zaken in het leven. Tegelijkertijd geeft het boek een beeld van de tijd (2004) waarin het verhaal zich afspeelt. Kike reageert op haar eigen directe omgeving, op haar werk als taaldocent bij vluchtelingen en op wat er in de wereld gebeurt. Maar vooral krijgt de lezer een kijkje in de gedachten- en gevoelswereld van een moeder die oma gaat worden. Hoewel er veel gevoel in het boek zit, is het absoluut niet sentimenteel. De schrijfster, die ongetwijfeld veel autobiografische gegevens in dit boek verwerkte, heeft goed afstand genomen en de juiste toon gevonden, wat een intense roman oplevert.